About Me

My photo
"hmm... What can I say about my self... You can call me Philippines Prince,. Haha... I really love swimming & amp... chatting. :D I made this site for me to be able to express my feelings to other and of course to share all the thought that I have in my mind, I love funny person, I love taking pictures of myself, I'm not snob people who's sending me comments and messages. hmmm... I entertain them. hahaha... :)) I jump and run around like crazy,. if I'm excited about something :P .. I'm a very kind person but always importunate and full of energy :P .. I'm one of those people that always with good intentions but don't know how to express themselves :S ..specially when it come's to my crush I'm a very shy person & loyal of course, even if it comes to something that might kill me, when it comes to my friends ill do anything no matter what it costs & amp; uhm... about my personal life. Ask me about it. LOL ;)

Monday, December 12, 2011

Poor Prince (Nathaniel) Chapter 2


"Ikaw nanaman"

Ang dagli kong nasabi pagka kita sa antipatikong dentista na may halong gulat, naka suot ito ngayon ng white wash na polo barong and gray slacks . hindi ko alam kung uniform ba nya ito or what dahil nung huli ko tong makita naka dentist uniform sya na full white ang attire. Bagay na bagay dito ang suot nito dahil na emphasize ang pagkakaroon ng broad shoulders nito na hindi ko napansin nung una ko syang makita at bumagay din naman ang suot nito sa hight nya na sa tingin ko ay nasa 6"4', halata din ang pagkakaroon nito ng convex chest dahil may pagka fitted ang polo na suot Hindi ko nanaman mapigilang humanga sa kanya "nakooo!!!!!... bakla na nga siguro ako inay..." lalo na nung mapadako ang aking mga mata sa slacks na fitted na suot nya halatang halata ang umbok nito na tila hindi pa gising ang laman na tinatago nito sa loob. Ang nagawa ko nalang ay tumalikod imbes na magpasalamat dahil sa takot na mapansin nya ang labis ko na pag hanga dahil pakiramdam ko sa oras na titigan ko pa sya tuluyan nang mawawala ako sa aking katinuan

"I bet your parents didn't teach you how to say thanks..."

Ang matigas na sabi nito at pag diin sa salitang "Thanks" kasabay nang pag hawak sa aking braso ng mahigpit bago pa ako maka talikod na nag bigay dahilan naman sakin para muling mapaharap dito.

Akmang pagharap ko nang malanghap ko ang mabangong hininga nito, 1... 2... 3... Uuummm... huli na nang marealize kong masyado palang malapit ang mukha nya sakin pag harap ko dahil nag lapat na ang aming mga labi. Ilang sandali pa bago nag rihistro sa natutunaw kong utak ang nagaganap So warm and it feels so peacful its seems like there's an angel na bumaba sa langit para gawaran ako ng halik. Tila nawala ang lahat ng hiya na nararamdaman ko kanina lang. Wala na akong nagawa kundi pumikit at namnamin ang sandaling iyon, tinakasan na ako ng tuluyan ng natitira kong katinuan wala na akong hinangad kundi sana wagna mag wakas ang oras ng pagkaka lapat ng aming mga labi kahit alam ko na ilang sigundo palang naman non but it feels like its already an hour. Ang sarap habang magkalapat ang aming mga labi ng biglang komontra ang kabilang bahagi ng aking isip.

"Hoy Nathaniel Alfonzo Morales lalake po iyang kahalikan mo!!!!!"

Pagkatapos kung marineg ang pag kontra ng kabilang bahagi ng aking isip aoutomatic naman na pag dilat ng aking mata ang biglang naging reaksyon ng aking katawan.

Hindi ko namalayan na kani-kanina pa pala magka hiwalay ang aming mga labi. Laking gulat ko ng makitang naka ngising aso na ito.

"Tang ina mo Nathan ang tanga mo kanina kapa nag deday dreaming gayong kanina pa pala tapos ang eksena"

Ang bulyaw ko sa sarili habang kinakapa kung may natira paba akong utak na magagamit ko para maka lusot sa kahihiyang kinasangkutan ko ngayon. Halos hindi ko magawang maka tingin dahil sa sobrang hiya sinabayan pa nang pamumula ng aking pisngi "pag minalas ka nga naman oo.." Hindi ko alam kung mag sasalita ba ako o tatakbo nalang palayo "ohh... dyos ko gunawin nyo na po ang mundo ayoko na pong mabuhay..." halos hindi ko na maintindihan kung masusuka, maiihi o matatae ba ako sa sobrang pagka pahiya na nararamdaman nang biglang magsalita ang kumag.

"So siguro naman mag papasalamat kana ngayon..."

Basag nito sa katahimikan dahil sa hindi ko pag imik habang hindi parin mapalis ang ngising aso at sinabayan pa ng pag hagod ng kanyang mga daliri sa kanyang labi na tila ba nang aasar.

"aba hindi parin pala tapos ang issue na to..."

Sa isip-isip ko nang mapag disisyunang mag pasalamat nalang para matapos na ang lahat at maka layo na.

"OK.. fine... Thank you sana naman kuntento kana!!!"

Bulyaw ko dito at biglang talikod at sinundan ng takbo palayo upang di ko na marinig kung sakaling may sasabihin pa ito. Hindi pa nga ako lubusang nakakalayo ng marinig kong sumigaw ito upang mag pahabol pa ng sasabihin.

"Hoy para saan yung thank you na yun sa cellphone mo ba o para sa kiss?!!!"

Ang sabi nito na hindi ko na nilingon para pansinin dahil alam kong marami nang naka tingin sa amin. Hindi ko alam kung napansin din nila ang iksena nung mag lapat ang aming mga labi pero wala na akong panahon para pag tuunan pa ng pansin ang kahiya-hiyang nangyare dahil narealize ko na sobrang late na talaga ako.

!5 munites nalang bago lubusang matapos ang una kong subject nang mahanap ko ang room 305 na subject ko for College Algebra 1.

"Fuck shittttt... Tapos ng ang dapat na maliligayang araw ko bilang scholar"

Ang tangi kong nasabi sa sarili nang makita kong naghahanda na sila sa pag labas pag bungad ko sa likod na pinto ng class room ngunit pumasok padin ako, hindi ko naman akalain na nakita pala ako ng babaeng may edad na naka pwesto sa harapan ng klase na sa palagay ko e nasa late 40s na ito, naka suot ng pencil cut na skirt na kulay brown na hapit na hapit sa kanya at tinernuhan ng kasing kulay na blouse na hapit din na halos mag pabakat sa mga bilbil nito at hindi rin nawala sa detalye ang pagkakaroon ng eyeglasses nito upang maisip ko na kahawig nya yung mga kontrabidang teacher sa mga anime na napapanuod ko sa DVD Anime collection ni kuya Nerie..

" Hey... You there... sino ka naman?.."

Paninita nito na sinabayan ng pagtatanong na halata ang kasungitan sa boses palang na umagaw din ng atensyon ng lahat upang lingunin ako.

"Ahh... Ehhh... I'm Nathan ma'am..."

Ang pautal-utal kong sagot dala ng kaba na nararamdaman.

"What the hek are you... Nathan what?" taas ng kilay "Alangan ba namang hulaan ko kung anong surname mo..."

Ang sunod-sunod na tanong sa akin na halos lalong nag padagdag sa kabang nadarama ko.

"Ahh... Ehhh... Nathan Alfonzo Morales po ma'am.."

"OK" lagay ng dalawang kamay sa bewang " kayo nung isang lalake na nasa kabilang gilid mag stay and the rest you can leave the room na..."

Sabay turo sa lalakeng naka tayo habang naka yuko sa kaliwang sulok ng room pagkatapos utusan ang mga estudyanteng lumabas na.

"Sa susunod na malate ulit kayo pasensyahan tayo OK dahil hindi ko tinotolerate ang ganyang klaseng behavior specially in my class"

Paninermon nito pagka labas na pagka labas ng mga kaklase ko ng room.

"Specially you Mr.Morales kung ayaw mong mawala ang scholarship mo umayos ka" sabay taas ng boses "Ang hirap kase sa inyong mahihirap maka pasok lang sa ganto kagandang school kala nyo mayaman na din kayo kaya lumalake ang ulo nyo..."

Pahabol nito na may tono ng pang iinsulto bago tuluyang lumabas ng room, hindi ko narin naman nagawang sinuhin pa ang isa pang lalakeng nasermonan dahil naka yuko ako for the whole time habang nag sesermon ang bruha kong prof ng biglang mag salita ang lalakeng nasa likod ko.

"Pakikipag halikan kase ang inaatupag kaya ayan tuloy na lelate..."

Ang sabi ng lalake na labis na nagpa gulat sakin.





Itutuloy...

No comments:

Post a Comment